Ushba Kuzey 4696m / Svaneti – Kafkaslar Gürcistan Temmuz 2021

Ushba, Kafkasların Kraliçesi olarak adlandırılan büyülü dağ ! “Dağcılık” yapan her insanın hayalini süsleyebilecek bir cazibesi olan bu dağa tırmanmak 3-4 yıldır benimde aklımın bir köşesinde yerini almıştı. Daha önce burayı deneyen az sayıda Türk ekipler olmuştu fakat zirve kendisini hiç göstermemişti. Sonuç böyle olunca daha da ulaşılmaz bir hal alıyor ve git gide cazibesi artıyordu.

Dicle ve Zorbey’ le evlerimiz çok yakın olduğu için sık sık bir araya geliyorduk. Zorbey ile arkadaşlığım 2000’ li yılların başıydı. Fakat bugüne kadar birlikte hiçbir tırmanış yapmamıştık. Son dönemlerde ara ara birlikte tırmanış yapalım bir yerlere gidelim diye konuşuyorduk. 2021 kışında yine bir komşuculuk buluşmasında nereye çıkalım diye konuşurken Zorbey’e Ushba ya çıkalım mı ? dediğimde ortaya çıkmıştı bu fikir! O gün biraz konuşuldu ve rapor okuyup araştıralım dedik. Tabi ki Türkçe rapor olarak tek kaynak Tunç Fındık’ ın 2008 yılında Efecan Aytemiz ile yaptığı Güney Ushba Khergiani’nin rotasıydı. Yabancı raporları da incelemeye başladık. Zorbey rotayı daha önce denemiş olan Tunç Fındık’ la konuşup bilgiler aldı ve benimle paylaştı. Daha sonrasında Tunç Fındık da ekibe dahil olunca işler bizim için biraz daha kolaylaşmıştı. En azından sıfırdan başlamayacaktık. İlerleyen zamanda Efecan Aytemiz de bize katılınca 4 kişilik bir ekip olmuştuk. Bu tırmanışı Temmuz – Eylül arası yapabileceğimizi konuştuk. İlerleyen zamanda kulübüm İdadik’ in yöneticileri ile de bu tırmanış fikrini paylaştım ve destek için projelendirip sunmamı istediler. İdadik hem malzeme hem de parasal olarak faaliyetin bir kısmını destekleme kararı almıştı. Bizim için olumlu bir gelişmeydi bu. Ekibimize destek olarak, Dağcılıkta her zaman bana destek olan sevgili babam Adnan Öztaş, Cemre Demiröz, Nezahat Bedir ve Emine İnan’ da alt ekip olarak destek vereceklerdi. Bizim tırmanışımızın ardından onlarla da Tetnuldi’ yi deneyecektik. Tarih olarak Temmuz’ un 2. Haftasını belirledik ve prosedür işlerini planlamamız gerekiyordu. Malum pandemi süreci PCR testleri, aşı durumları işleri biraz daha karışık bir hale getiriyordu. Ulaşımı 2 araç toplam 8 kişi karayoluyla sağlayacaktık. Zaman yaklaştıkça streste artıyordu. Tırmanış için yurtdışından sipariş verdiğimiz ip hala gelmemişti. Kesin tarih olarak 12 Temmuz Pazartesi yola çıkalım diyorduk. 10 Temmuz Cumartesi günü Zorbey pasaport süresinin dolduğunu fark ediyor, kimliği de eski olunca birden bire soğuk duş etkisi yaşıyoruz. Telefon trafikleri alternatif planlar derken online pasaport randevusu alıp 12 Temmuz Pazartesi başvurusunu yapıyor ve ertesi gün öğleden sonra pasaportuna kavuşuyor ve ekip olarak derin bir oh çekiyoruz. Yine aynı gün yani 13 Temmuz Salı PCR testlerimizi yaptırıyoruz.

14 Temmuz Çarşamba

Sabah saat 09:15 gibi İzmir’den 7 kişi 2 araç yola çıkıyoruz. Zorbey akşamüstü 17:30 gibi Tunç Fındık ‘ı Ankara’dan alıyor. Saat 18:30 gibi Elmadağ çıkışında ki bir dinlenme tesisinde bir araya geliyoruz. Burada yemek molası verdikten sonra yolumuza devam ediyoruz.

15 Temmuz Perşembe 2021

Gece saat 02:30 da Giresun’a varıyoruz. Cemre’nin evinde uyku molası verip sabah 06:10 da buradan yola devam ediyoruz. Saat 10:15 gibi Hopa ya varıyoruz. Burada önceden aldığım 2. Doz Covid aşısı randevusu için Hopa Devlet Hastanesine gidiyoruz. Diğer araç alışveriş için merkezde kalıyor. Hastaneden sonra bizlerde merkeze gelip marketten eksiklerimizi alıyoruz. Ardından yemek faslı derken 12:25 de Hopa’dan Sarp’a hareket edip 13:00 da kapıya varıyoruz. İzmir Balçova’ dan Sarp sınır kapısı toplam 1500 km !. Zorbey ve babam araçlarla bizlerde 6 kişi yürüyerek sınırı geçiyoruz. Kapı oldukça sakin. Biz Gürcistan tarafındaki kafeteryanın bahçesinde beklerken babam bir sorunla karşılaşıyor. 2019 haziran ayında yine araçla İran’a geçiş sırasında problem yaşanmıştı ve aracı Gürbulak’ da bırakıp İran tarafından araç ayarlamış ve dönüşte kapıdan arabayı alıp İzmir’e dönmüştük. Ama Sarp’dan geçerken araç hala Gürbulak’ da görünüyormuş ! İlla bir aksilik çıkacak .! Bu sorunların çözülmesi yaklaşık 4 saat sürüyor. Bu sürede bizde paralarımızı bozdurduk. 1 Lari = 2.7 TL Gürcistan’ a her gelişimde TL değer kaybediyor. Nihayet 18:30 gibi Zorbey ve babam yanımıza geldiler. Fakat zamanlama olarak planın gerisinde kaldığımızdan ilk hedefimiz olan Mestia dan önce Zugdidi de ayarladığımız Hostel de kalacaktık. Gürcistan 4 milyon nüfuslu kendi halinde fazlasıyla yeşilin her tonunu barındıran çek keyifli bir ülke. Karayoluyla seyahat edince bunu daha iyi anlıyor insan. Saat 20:30 gibi Zugdidi Hostel'e varıyoruz. Sarp – Zugdidi 170 km. Oldukça eski yüksek tavanlı ve çok güzel mimarisi olan 2 katlı bir evi Hostel'e çevirmişler. Geceliği 15 Lari. Buraya yerleşip bir şeyler atıştırıp duşumuzu alıp yatıyoruz.

16 Temmuz Cuma

07:30 gibi kalktık. Bir şeyler atıştırıp saat 10:30 de buradan hareket ediyoruz. Ushguli nehrinin kıyısından sarp yamaçlardan ve muhteşem manzaralı bir yoldan yolculuğumuz devam ediyor ve saat 11:45 de nehrin üstünde güzel manzaralı bir yerde çay molası veriyoruz. 12:25 de buradan ayrılıp, dar bir yoldan zaman zaman yolun üstüne uzanan dik kayalıklarda eski tünellerden ve Gürcistan’ın her yerinde olduğu gibi burada da yola yayılmış ineklerin etrafından geçip saat 13:50 gibi Ushba’yı ilk gördüğümüz yerde durup muhteşem görüntüsünü almak için mola veriyoruz. Fotoğraflar alındıktan sonra saat 14:20 gibi 1650 m yükseklikteki konaklayacağımız son nokta olan Mazeri köyü Irko Guest House’ a varıyoruz. Tipik Karadeniz coğrafyası, yeşilliklerin içinde çok sevimli bir köy burası. Konaklama için günlük 50 Lari vereceğiz. Sabah ve aksam yemek dahil. Buraya yerleşiyoruz. Bir şeyler yiyip etrafta yürüyüş yapıyoruz. Akşam yemeğinin ardından yarının planlamasını yapıyor ve odalarımıza çekiliyoruz.

17 Temmuz Cumartesi

Sabah kalkıyoruz. Pandemi koşullarında olduğumuz için Gürcistan devletinin bazı koşulları var. İkinci doz aşısından sonra 14 gün süreyi doldurmayanlar Gürcistan’ a girdikten sonra ki 3. Gün PCR testi yaptırmak zorundalar. Bu kriterleri sağlayan sadece babam olduğu için ekibin geri kalanı Test yaptırmak zorunda. Bu süre ise 18 Temmuz Pazar doluyor ama biz yine de bugün Mestia’ ya gidip test şansımızı denemek istiyoruz. Çünkü aldığımız raporlar havanın ayın 20-21 i gibi bozacağını gösteriyor ve bu da bizim zirve planlarımızı etkileyebilir. Bu sebepten testin 1 gün önce olması bize iyi bir fırsat yaratabilir. Kahvaltıdan sonra yola çıkıp yaklaşık 24 km mesafedeki Mestia da bulunan hastaneye varıyoruz. Burada yaşayan insanlar İngilizce yi pek bilmiyorlar. Bu yüzden anlaşmak çoğu zaman zor olabiliyor. Neyse ki derdimizi anlatacağımız birileri çıkıyor ve testi 1 gün önce yaptırıp tarih olarak 1 gün sonrayı gireceklerini söyleyince ekipte bir mutluluk hakim oluyor. Kişi başı 110 Lari ye testlerimizi olup Hastaneden ayrılıyoruz. Ardından bölgenin kolluk kuvvetlerine Tırmanış bilgisi verip gerekli izin evraklarını alıp Mestia ya tekrar dönüp Laila adında oldukça keyifli bir kafeye oturuyoruz. Burası Oldukça turistik, çevresi 4000 m lik dağlarla çevrili bier vadinin içerisinde muhteşem bir kasaba. Burada kahve, şarap içip sohbet edip vakit öldürüyoruz. Saat 15:00 gibi buradan hareket edip tekrar Kaldığımız yere dönüyoruz. Akşam üstü Mazeri köyün altındaki köylerin birinde yol kenarında bir bahçenin içerisinde Ahşap bir barakada fıçı bira satan amcadan 2,5 lt pet şişeye bira alıp Ushba manzarası ile birlikte bahçede bira keyfi yapıyoruz. 2,5 Lt bira (10 Lari). Sonra pansiyona dönüyoruz. Ben, Tunç, Efecan ve Zorbey 4 kişilik bir ekip olarak zirveyi deneyeceğiz ancak 2 günlük dağa yaklaşımın ardından ! Bu kapsamda çanta hazırlıkları yemek planlamalarımızı yapıp çantalarımızı hazırlıyoruz.

18 Temmuz Pazar

07:00 da kalkıyoruz. Pansiyon bahçesinde yüklerimizi minyatür kamyonete yüklüyoruz. Yaklaşık 3.5 km bir mesafede nehrin kıyısındaki tesise yüklerimizi götürecek ve orada atlara aktarılacak. Ardından 3 tane at çantalarımızı 2300 m de olan ilk kamp yeri Green Bivak’ a götürecek (1 At 200 Lari). Saat 08:30 da pansiyondan ayrılıp günübirlik çantalarımızla yürüyüşe başlıyoruz. Bu parkur Mazeri köyünden başlayan Gürcistan’ın en yüksek şelalesi olan Shdugra Şelalesi, Green Bivak ve Ushba Buzuluna kadar uzanan bir hiking rotasıdır aynı zamanda. Hava açık ve oldukça sıcak. Az eğimli bir arazide, Ushba’nın eriyen kar – buz sularını taşıyan büyük bir nehrin kıyısından yaklaşık 40 dk yürüdükten sonra eşyalarımızı taşıyan kamyonet dönerken bizi yoldan alıp atların yükleme yapılacağı noktaya götürüyor. Burada biraz oyalanıp Atlar yüklenip 09:20 de patikadan yürüyüşe başlıyoruz. Nehrin yüksek debili su sesi, ağaçların altından geniş ve rahat bir patikada keyifli bir yürüyüş yapıyoruz. Saat 10:20 gibi Nehri karşıya bağlayan büyük kalaslardan yapılmış güzel bir köprüden geçip sınır karakoluna varıyoruz 1800m. Burası muhteşem bir ormanın içerisinde ahşaptan yapılmış kulübeleri olan güzel bir kampingi andırsa da askerlerin görev yaptığı bir yer aslında. Burada evrak izin işlemlerinin ardından geçişi yapıp yükselmeye başlıyoruz. Yaklaşık 15 dk yükselmeden sonra Atlar duruyor ve buranın üzerine atların yükselemeyeceğini söyleyip yükleri indiriyorlar. Bu bizim için hiç beklenmedik bir durum ! İş başa düşüyor ve yüklerimizi sırtımıza alıp oldukça dik bir patikada saat 11:15 de yükselmeye başlıyoruz. Patika zaman zaman çok sık ağaçların arasından ilerliyor ve yürüyüşü zorlaştırıyor. Yükseldikçe vadi içerisindeki köyler ve daha arkasında ki sıra dağlar ve Laila zirvesinin güzel manzarası keyifli bir hal alıyor. Önce Shdugra şelalesinin üst noktasına varıyor ardından da saat 13:30 da Green Bivak’a varıyoruz. 2300m Burada mola veriyoruz ve ekibin diğer kısmı da saat 14:00 gibi buraya varıyor. Babam, Cemre, Nezahat ve Emine buraya kamp atıyorlar. Biz ertesi gün 3850m kampına daha az mesafe yürüyüp yükselme yapmak için kampımızı daha üste kurmak istiyoruz. Aslında Ushba plato kampına kadar olan yaklaşım normalde 3 kamplık bir yaklaşım. Ancak biz 2 kampta ulaşmayı hedefliyoruz. 14:30 gibi buradan ayrılıp morenlere girip yükselmeye başlıyoruz. 17:00 gibi uygun bir yer bulup buzulun kenarına kampımızı atıyoruz 2850m. Aksam yemeği dinlenme.

19 Temmuz Pazartesi

Sabah 07:00 gibi uyanıyoruz. Kahvaltı ve kamp toplamanın ardından fazlalık olabilecek yüklerin bir kısmını buraya bırakıyor ve 08:30 gibi yürüyüşe başlıyoruz. Saat 09:00 gibi buzul çatlaklarının olduğu bölgede 2’li ekipler halinde ip birliğine giriyoruz. Zaman zaman Ushba Buzulunun üzerinde bizede kayalık taşlık alanlardan geçip ilerliyoruz. Tamamen buz ve çatlaklı etaba geldiğimizde tekrar ip birliğine girip dik bir yükselme ve ara ara molalarla ile saat 15:00 gibi Plato bel kampına varıyoruz. 3850m. Burası yamaçta, Rusya tarafından buraya uzanan Shkhelda buzulu ile Ushba buzulunun birleştiği taşlık bir bel aslında. Etrafı 4000 m üzeri Shekhelda, Schurovski, Chatyn, Küçük Ushba ve Ushba ikizleriyle çevrili. Kuzey tarafında uzakta tüm heybetiyle Elbrus dağı manzarasıyla keyifli bir kamp alanı. Su temin etme çabaları yemek hazırlıkları, ertesi gün zirve planlamaları ve muhteşem bir gün batımı ile çadırlarımıza çekilip dinleniyoruz.

20 Temmuz Salı (Zirve Günü)

Sabah 03:30 da uyanıyoruz. Çok yumuşak ve berrak bir hava var. Saat 05:20 de bir üst platoya ip birliğinde yükselmeye başlıyoruz. Saat 06:05 de Küçük Ushba’nın eteğinde 4000m plato kamp alanına varıyoruz. Burada Efecan kendini iyi hissetmediğini ve bizleri yavaşlatacağını söyleyip dönme kararı alıyor. Malzeme taksimini yapıp 3 kişilik ekiple Tunç, Zorbey ve ben tırmanışa devam ediyoruz. Bu etaptan sonra yan geçişlerle yükselerek Ushba Pillow’a varıyoruz. 4100m. Buranın ardından dik bir sırt hattından yükselip tekrar yan geçiş yapıp rotaya girmek için hazırlanıyoruz. 4350m. Tunç abi lider gidip önce 40m yan geçiş ve 20m yaklaşık 45-50 derece bir eğimde dik yükselip bizi yanına alıyor. Ardından tekrar önden devam edip Nastenko Rocks etabına ulaşıyoruz 09:10. Burada kayalık pasajları geçip Ushba’nın pürüzsüz ve önümüzde 55-60 derce eğimle yaklaşık 350m uzanan kuzey buz duvarına varıyoruz. Bütün ip boylarında Tunç abi önden gidiyor biz Zorbey’le ayrı iplerde aynı anda yükselerek istasyonlara varıyoruz. Aralarda önceki ekibin bıraktığı abalakovları da emniyet noktası olarak kullanıyoruz. Duvar etabını açık ama zaman zaman rüzgarlı bir havada tırmanıp saat 13:20 de sırt hattına ulaşıyoruz 4500m. Önümüzde uzanan ince her iki tarafı uçurum olan, 3 ayrı kule etabı başlıyor. Kayalık, buz ve sert kar pasajları olan inişli çıkışlı bir parkur bizi bekliyor. Etabın bu kısmında Tunç abi yine önden gidiyor çoğunlukla kar kazıklarıyla emniyetler alıyor. Bazı etaplarda ise hareketli emniyet (running belay) emniyetle ilerliyoruz. Son zirve sırtı etabını çıkan Tunç abi saat 15:30 gibi Ushba Kuzey 4696m Zirveye ulaşıyor. Saat 15:40 gibi ben zirveye varıyorum ve resmen duygu boşalması yaşıyorum. Her zirvede değil ama bazı zirvelerde bu yoğunluğu yaşıyorum. Değişik bir his ! Buradayım muhteşem Ushba’nın zirvesinde harika bir ekiple 2 m2 lik bir sivrinin üzerindeyim. Yüzümde gülümseme ve gözümde yaşlarla Zorbey’in emniyetini alıyorum. Kalben bizi destekleyen herkesin enerjisini hissediyorum. 15:48 gibi Zorbey de zirveye varıyor. Hava Kafkaslarda eşine pek rastlanmayacak derecede kusursuz. Kutlamalar, fotoğraf çekimleri derken saat 16:18 gibi dönüşe geçiyoruz. Etapların çoğunu Buz duvarının başlangıcına kadar hareketli emniyet şeklinde iniyoruz. Duvarın başlangıcında babadan emniyet alıyoruz ve duvar etaplarını abalakov emniyetlerle hızlı bir şekilde bitiriyoruz. Çıkarken geçtiğimiz Nastenko Rocks’ı kullanmadan yine yüzeyden 2 ip boyu inerek çıkarken ipe girdiğimiz yere kadar inebiliyoruz. Güneş dağların arkasında ki yerini almaya başlıyor ve alacakaranlık hakim oluyor gökyüzünde. Yan geçişlerin ardından 20:40 de Ushba pillow 4100m ve 20:50 de 4000m platoya varıyoruz. Burada tekrar ip birliğine girip saat 21:25 gibi kamp yerine varıyoruz. Çadırdan çadıra 16 saatlik faaliyetin sonunda yorgunluk, açlık, susuzluk baş gösteriyor artık. Sevgili Efecan’ ın hazırladığı sıcak su ve yemeklerle günün kritiğini yapıp mutlu bir şekilde karnımızı doyuruyoruz =) Ardından çadırlara çekilip uyuyoruz.

Topolar / Tunç Fındık

21 Temmuz Çarşamba

Sabah 06:00 gibi uyanıyorum. Saat 07:00 a doğru ekipte uyanmaya başlıyor. Burada biraz su sıkıntımız var. Eritebilecek temiz kar pek yok. Elde edip kaynattıklarımızda pek iç açıcı değil. Kahvaltı yapıp çantamızı toplamaya başlıyoruz. Saat 10:15 de kamp yerinden ayrılıyoruz. Hedef ilk kamp attığımız 2800m. Hava açık ve güzel. Yine yer yer ip birliğinde, inişe devam edip ufak molalarla Ushba buzul tabanına kadar iniyoruz. Burada ip birliğinden çıkıyoruz 12:45. Buradan ilk kamp yaptığımız yere gelip bıraktığımız fazlalıkları alıp Green Bivak ‘a doğru inişe devam ediyoruz. Çarşak etaba geldiğimizde Cemre bizi karşılıyor ve Babamların sabah 06:00 da Green Bivak tan aşağıya indiklerini söylüyor. Bizde bu durumda aşağı kadar inmeyi hedefliyoruz. Önce Green Bivak noktasına geliyoruz Saat 14:35. Burada bir şeyler atıştırıp seri bir şekilde çıktığımız yerleri inmeye başlıyoruz. Hava zaman zaman bulutlanıyor. Saat 16:15 gibi kontrol noktasına varıyoruz. Burada yaklaşık yarım saatlik bir mola veriyoruz ve çok lezzetli suyu kana kana içiyorum. Tekrar çantaları yüklenip saat 16:50 gibi ahşap köprüyü geçip nehrin kenarından tesislere kadar yürümeye devam ediyoruz. Saat 17:40 gibi tesisin başında beni karşılayan ilk kişi babam oluyor. Her zaman bekleyen kişi olmak daha sancılı olur. Bunun tam tersi duyguyu 2018 yılında Pamirler Korjinevskaya 6100m kampından dönen babamı beklerken ben yaşamıştım. Ardından Nezahat’le sarılıyoruz. Böyle durumlarda insan sevdiklerine kavuşunca mutlu oluyor. Patika kısmında biraz koptuk ve Tunç abiyle ben biraz önden vardık tesislere. 3850m den 1800m ye iniş yapmak bilhassa dağ botlarıyla biraz yıpratıcı oluyor. Burada hemen bir yorgunluk birası içtik ve çok iyi geldi. Bizden 15-20 dk sonra Efecan ardından da Zorbey yanımıza geldi. Burada yaklaşık 1 saat oyalandık. Babam aracını buraya kadar bizlere kolaylık olsun diye getirmesi bize acaip kolaylık sağlamıştı. Babam 2 seferde bizleri pansiyona taşıdı. Faaliyetin Ushba kısmı başarıyla sona ermişti. Bizim için artık sırada Tetnuldi faaliyeti vardı. Ancak ben oldukça yorgundum ve bu kısma katılamayacaktım. Fakat hava raporu da hiç iç açıcı değildi ve sonraki 1 hafta yağış görünüyordu. Tipik Karadeniz havası. Bu havda Tetnuldi’ye gitmek mantıklı bir iş değildi ve bu faaliyeti iptal edip dönüş kararı aldık. Yemeğimizi yiyip uyuduk.

Fotoğraflar/ Burak Can Öztaş, Tunç Fındık

22 Temmuz Perşembe

Sabah 07:00 gibi yağışlı bir Kafkasya sabahına uyandık. Kahvaltımızı yapıyoruz ve bir gün öncesinde babamın aracının lastiği patladığı için onu yaptırmaya gittik. Mestia yolu üzerinde bir oto serviste lastiği yaptırdık. Diğer ekip te para bozdurmak için Mestia’ ya gitmişlerdi. Pansiyona döndük çantalarımızı yerleştirdik. Bu arada diğer ekipte geldi. Pansiyon ve atlar için ödemeler yapıldı. Babam, Cemre, Nezahat ve Emine Türkiye için yola çıkacaktık. Tunç abi, Zorbey ve Efecan ise 1-2 gün daha takılıp dönüş yapmayı planlıyorlardı. Saat 12:40 da Ekiple vedalaşıp yola çıktık. Neredeyse hiç durmadan Sarp sınır kapısına saat 18:00 gibi vardık. (Mestia – Saerp 280 km) Bu sefer yaya geçişi baya kalabalıktı. Saat 19:45 gibi Türkiye tarafına geçip hareket ediyoruz. 23:30 da Cemre’yi bırakmak için Giresun’ a varıyoruz. Cemre’nin annesi Derya abla çok güzel bir sofra hazırlamış hemen yemeğe koyulduk. Ardından sabaha karşı yola çıkmak için uyuduk.

23 Temmuz Cuma

Sabah 06:05 de Cemre ile vedalaşıp Giresun’dan ayrıldık. 08:50 de Samsun’u geçip meşhur menemencilerde kahvaltı yaptık. 09:50 de Tekrar yola koyulduk. 15:00 da Ankara’ya vardık. Burada Emine’yi erkek kardeşine bırakıp hazırladıkları yemekleri yedik. Saat 16:30 da İzmir için artık 3 kişi kalmıştık. Nezahat, Babam ve ben. 24 Temmuz Saat 01:30 gibi İzmir’e vardık.

Teşekkürler

Bu faaliyet için desteklerinden dolayı Kulübümüz İdadik’ e teşekkür ediyorum. Bunun yanında bu spora başladığımdan beri desteğini hiç esirgemeyen ve bana birçok konuda rol model olan sevgili babam Adnan Öztaş’ a, bizimle Ushba ilk kampa gelen ekip arkadaşlarım Nezahat Bedir, Emine İnan ve Cemre Demiröz’e, tüm içten duygularla arkamızda olan arkadaşlarım, dostlarım ve sevdiklerime, zirve tırmanışında bize liderlik yapan Tunç Fındık’a, ve ekip arkadaşlarım Zorbey Aktuyun ve Efecan Aytemiz’e sonsuz teşekkürlerimi iletiyorum.

Bu tırmanışın Türkiye Dağcılığı adına yeni bir kapı açmasını umuyorum.

Tarih : 14-23 Temmuz 2021

Zirve Tarihi : 20 Temmuz 2021

Rota : Kuzeydoğu Sırtı (1903) Rotası

İlk Çıkış : 1903 Ağustos / H. Pfann, L.Distel, G.Leuchs

Rakım : 4696m

Alınan İrtifa : 3043m (Mazeri Köyünden itibaren)

Türü : Buz / Kar Buz Tırmanışı

Zorluk Derecesi : Alpin D+ / Rus Sistemi 4A / M3+ Kaya Toplam 18-20 ip boyu tırmanış

Tehlikeleri : Buzul çatlakları / Taş düşmesi / Korniş

Kamp Yerleri : Buzul Kampı 2800m / Plato Bel Kampı 3850m

Zirve Toplam Süre : 16 Saat (3850m)

Zirve Ekibi : Tunç Fındık, Zorbey Aktuyun, Burak Can Öztaş, (Efecan Aytemiz 4100m)

Alt Ekip : Adnan Öztaş, Cemre Demiröz, Emine İnan, Nezahat Bedir

Hava : Açık ve Hafif Rüzgarlı

Koordinatlar : 43.12°N 42.66°E, 4700m

Ekipman : 7.3mm 60m İkiz ip, buz vidaları, kar kazığı, , karabina, perlonlar express setler kazma ve krampon

Raporu Hazırlayan : Burak Can Öztaş

NOT* Raporda Gürcistan kısmında yer alan saatler +1 yerel saat olarak yazılmıştır.

16 Temmuz 2021 Kuru ile 1 GEL (Gürcü Larisi) 2.7 / 2.8 TL

Sağlık Sigortası : 185 TL

Araç Sigortası Green Card Toplam 105 Euro

Konaklama: 187 Lari + At 75 Lari Toplam 733 TL

Mesafe: 3750 km 1 Araç Yakıt 268 LT